تاریخچه اینترنت اشیا (IOT)

اینترنت اشیاء (Internet of Things یا به اختصار IoT) یکی از پرطرفدارترین زمینه‌های کامپیوتری می‌باشد. مفهوم اینترنت اشیاء دستگاه‌های فیزیکی متصل به اینترنت است که اطلاعات را جمع‌آوری می‌کند و با کاربر و سایر دستگاه‌های متصل به اشتراک می‌گذارد. به طور خلاصه تقریبا هر دستگاهی که بتواند به شبکه اینترنت متصل شود، بخشی از اینترنت اشیاء است.

اولین دستگاه اینترنت اشیاء (دهه 1980)

دستگاه وندینگ اولین نمونه‌ای است که واقعا می‌توان اسم اینترنت اشیاء را بر روی آن گذاشت. این دستگاه حاوی قوطی‌های کوکاکولا بود که در آن زمان هنوز اسم “اینترنت اشیا” روی این تکنولوژی گذاشته نشده بود.

داستان از این قرار است که دانشجویی به نام دیوید نیکولز از اینکه هربار مسیر طولانی را از دفتر خود تا یخچال طی کند و با یخچالی روبرو شود که از نوشابه نداشت و یا کاملا گرم بود، خسته شده بود.

نیکولز به همراه چند نفر از دوستانش، از اینترنت اشیاء برای این دستگاه استفاده کردند تا در واقع از راه دور بررسی کنند که آیا دستگاه نوشیدنی‌ها را به اندازه کافی سرد نگه می‌دارد و اینکه آیا به اندازه کافی نوشیدنی در دستگاه وجود دارد یا خیر. از نظر بسیاری، این دستگاه وندینگ اولین دستگاه اینترنت اشیاء واقعی بود.

ابداع عبارت اینترنت اشیاء (دهه 1990)

کلمه اینترنت اشیاء، در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون که یکی از بنیان‌گذاران گروه پژوهشی Auto-ID Labs در دانشگاه  MIT است، مورد استفاده قرار گرفت و دنیایی را توصیف کرد که هر چیزی، از جمله اشیاء، هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن‌ها را مدیریت کنند. ولی در همین مدت کوتاه به موفقیتی بزرگ دست یافته است.

موفقیت اینترنت اشیاء

از دهه 2000 تا 2010، شرکت های مختلفی با اشتیاق به اینترنت اشیاء روی آوردند.

در همین زمان بود که IBM روی کمپین Smarter Planet را آغاز کرد. مکنزی (McKinsey) که متعبرترین شرکت مدیریت جهانی است، شروع به نوشتن درباره وضعیت تکنولوژی اینترنت اشیاء کرد.

سیسکو (Cisco) که بزرگترین کمپانی در حوزه تجهیزات شبکه است، در سال 2011 اعلام کرد اینترنت اشیاء بین سال‌های 2008 و 2009 متولد شده است

در همان سال گارتنر (Gartner) که شرکت پژوهشی آمریکایی است برای اولین بار اینترنت اشیاء را به فهرست تکنولوژی‌های نوظهور خود اضافه کرد.

در طی گذشت زمان، تعداد استارتاپ‌های اینترنت اشیاء افزایش یافتند،

استارتاپ‌ Nest Labs در سال ۲۰۱۰ شروع به تولید ترموستات و آشکارساز دود هوشمند مجهز به حسگر و وای‌فای با قابلیت یادگیری کرد. در سال ۲۰۱۴، گوگل این استارتاپ را خرید و اینگونه اینترنت اشیاء توجه عموم مردم را به خود جلب کرد. با ظهور دستیارهای صوتی هوشمند الکسا و گوگل هوم، دستگاه‌های اینترنت اشیاء در خانه‌ها هر روز بیشتر و عادی‌تر شد.

تا پایان سال ۲۰۲۱، تعداد دستگاه‌های اینترنت اشیا به ۴۶ میلیارد رسید و این تعداد، افزایش ۲۰۰ درصدی را در مقایسه با سال ۲۰۱۶ نشان می‌دهد.